Po raspadu Specials,Terry Hall,Neville Staples i Lynvall Golding osnovali su Fun Boy 3.Specifičan pristup,komercijalni uspeh prvih singlova i vokalna pratnja u vidu šarmantnih Bananaramica - možda im daje za pravo što su na poledjini omota pompezno obznanili:''Gasp wonder and thrill to the sound of the '80s''.
Ono što me posebno fascinira na albumu je lakoća sa kojom se bend transponuje iz savršene džungle do pivopija iz zadimljenog Londonskog paba i da pritom uspevaju da zadrže isti sound i atmosferu bilo da se bave problemima ličnosti ili su zabrinuti za sudbinu zajednice.
Jedini pravi svirač u FB3 je Golding,ali to nimalo ne sprečava ostalu dvojicu da daju svoj puni doprinos na klaviru,udaraljkama,ritam mašini,synthesizeru,potpomognuti sjajnim trubačem (gostuje u par numera) Dick Cuthellom.
Bilo bi preterano reći da je svaka numera na albumu potencijalni hit,ali se takodje ne može tvrditi da postoji velika kvalitativna razlika izmedju onih koje su (zasluženo) doživele radiofonijsku izlizanost i pesama kao što su 'Funarama 2','Alone','The Telephone Always Ring' ili maestralne 'Way On Down',koja je sinteza jazz-funka i primitivnih ritmova.
Preporuke nepotrebne.
Sanctuary
Way On Down
The Lunatics (Have Taken Over The Asylum)
Life In General (Lewe In Algemeen)
Faith, Hope And Charity
Funrama 2
Best Of Luck Mete
It Ain't What You Do It's The Way That You Do It (Sy Oliver/Trummy Young)
The Telephone Always Rings
I Don't Believe It
Alone
Terry Hall - vocals
Neville Staple - percussion,vocals
Lynval Golding - guitar,vocals
+
Bananarama - backing vocals
Dick Cuthell - horns
Нема коментара:
Постави коментар