UK Indie Pop (Scared To Get Happy)

 

     'Scred To Get Happy/A Story Of Indie Pop 1980-1989' je box set koji dokumentuje eksploziju indie popa širom Britanije tokom osamdesetih.Album je inspirisan Lenny Kaye-ovom kompilacijom 'Nuggets' i sadrži čak 134 numere.

     Zbirka je fantastična,zvuk uglavnom izvanredan i snimljen na zavidnom nivou.Primećuju se brojni uticaji-od Smiths i Echo & The Bunnymen,preko ska,jangle popa,sunshine popa,power popa pa sve do garage rocka.Fokusirana isključivo na Britanske umetnike i evocirajući posebno vreme i mesto u muzičkoj istoriji,više priča priču nego što služi kao definitivni vodič.Nit koja povezuje numere na 'Scared To Get Happy' je želja za eksperimentisanjem i pomeranjem granica tradicionalnog popa.Okupljeni su najbolji izvodjači sa etiketa kao što su Postacrd,Cherry Red,Sarah,Rough Trade,Creation...

     Većina numera je esencijalna za ovu vrstu muzike, a čak i one manje oduševljavajuće,savršeno se uklapaju.

Scared To Get Happy-A Story Of Indie Pop 1980/1989  (Cherry Red,2013)

links in...

Monochrome Set

 

     Kada je Adam Ant napustio B-Sides da bi osnovao Adam & The Ants,ostatak grupe je formirao Monochrome Set.

     Vinilno su debitovali singlom 'Alphaville' (Rough Trade,1979),moćnom jangle numerom koja je najavila bandove poput Felt i sličnih.

     Poput ranih Human League i Devo,Monochrome Set su puno pažnje posvećivali vizuelnom aspektu svojih nastupa za šta je bio zadužen ne-svirački nezvanični član banda,Tony Potts.

     Par snažnih albuma početkom osamdesetih,predstavio ih je kao Bunuelovski remix Cliff Richarda i Shadows,da bi kakav-takav komercijalni uspeh postigli tek 1984,singlom 'Jacob's Ladder'.

     Uz stalne promene u postavi,Monochrome Set 1985 snimaju album 'The Lost Weekend',koji ne ostavlja traga na top listama.Sledi jošpar komercijalno neuspešnih singlova i band se zvanično raspada,iako su izgleda poslužili kao prateći muzičari na Would-Be-Goods projektu Jessice Griffin (LP 'The Camera Loves Me',1988).

     Početkom devedesetih Bid (aka Ganesh Seshadri),Lester Square (aka Thomas W.B.Hardy) i Andy Warren ponovo nastupaju kao Monochrome Set,snimaju pet albuma i intenzivno nastupaju uživo (posebno u Japanu gde su imali kult status).1998 ponovo prestaju sa aktivnostima kao Monochrome Set a Bid osniva Scarlet's Well.

     2008 su se nakratko okupili ponovo a od 2010 su ponovo aktivni.Poslednji album,'Fabula Mendax' su snimili 2019 za Nemačku nezavisnu kompaniju Tapete Records.

     

Strange Boutique  (DinDisc,1980)

Love Zombies  (DinDisc,1980)

Eligible Bachelors  (Cherry Red,1982)

The Lost Weekend  (Blanco Y Negro,1985)

...in coms

BUY, BEG OR STEAL : Q:Are We Not Men? A:We Are Devo! (WB,1978)

 

   Kada se pojavio prvi Devo album,magazin Rolling Stone ih je nazvao fašistima.Mnogi bendovi bi se ćčajnički branili od takvih optužbi ali ne i Devo,kojima je provokacija bila deo njihove platforme.Svirajući mehanički,synth-orijentisani punk,koji je podržavao njihovu teoriju De-evolucije,Devo nisu bili samo jedinstveni,već i apsolutno bizarni.

     Fašisti svakako nisu bili nikada,što ih nije sprečilo da dramatizuju takve stavove,nastupajući u uniformama i čudnim šeširima.

     Muzički,ono što ih je odvajalo od ostalih punkera je upotreba sintesajzera.U to vreme punk i new wave grupe su bile gitarski orijentisane dok su klavijature i elektronika bile rezervisane za prog rokere poput ELP ili Alan Parsons Project.Njihovo komponovanje je bilo potpuno neuobičajeno-uvrnut ritam i ukočene mehaničke pesme su bile isuviše 'robotske' za punk a isuviše žestoke i neobuzdane za sve ostalo.'Uncontrollable Urge','Come Back Jonee' i 'Praying Hands' zvuče relativno konvencionalno u svetlu ostalih otkačenih pesama.

     'Jocko Homo' i 'Mongoloid' su synth-heavy numere koje drobe i lome dok Mark Mothersbaugh govori bizarne storije iz 'normalnog' života.'Too Much Paranoias' zvuči baš kako naslov i sugeriše.Dve pesme koje su učinile ovaj album besmrtnim su 'Gut Feeling',epska,petominutna pesma sa nezaboravnim,pa ipak konvencionalnim gitarskim rifom,i teško prepoznatljiva Rolling Stones obrada 'Satisfaction',koja je,zasnovana na bas liniji Casalea i ritmu 'pisaće mašine' Alan Myersa,postala klasik za sebe i primer kako se treba odnositi prema obradama.

     'Q:Are We Not Men? A:We Are Devo!',prilično radikalan u svoje vreme,ni danas nije izgubio na aktuelnosti,s' obzirom da je i današnje društvo sklono prepuštanju svojim najgorim instinktima.

Uncontrollable Urge

(I Can't Get No) Satisfaction  (Rolling Stones)

Praying Hands

Space Junk

Mongoloid

Jocko Homo

Too Much Paranoias

Gut Feeling (Slap Your Mammy)

Come Back Jonee

Sloppy (I Saw My Baby Gettin')

Shrivel-Up

Mark Mothersbaugh - vocals,keyboards,guitar

Bob Mothersbough - lead guitar,backing vocals

Gerald Casale - vocals,bass,keyboards

Bob Casale - rhythm guitar,keyboards,backing vocals

Alan Myers - drums

+

Brian Eno - synthesizers ('Space Junk','Shrivel-Up')

Biting Tongues

 

     Biting Tongues je osnovao saksofonista Howard Walmsley,1979 u Manchesteru,Osim njega u bandu su bili i Ken Hollings (vocal) i Eddie Sherwood (drums).Walmsley je osnovao band da bi snimio soundtrack za svoj istoimeni film.Uskoro su postavu popunili Graham Massey (guitar) i Colin Seddon (bass) iz lokalnog banda Post Natals.

     Prvi album,'Don't Heal',1981,izdaju na Beggars Banquet podetiketi Situation 2.Sledi kaseta 'Live It' za kompaniju New Hormones i album 'Libreville',1984,za Paragon Records.Biting Tongues nakon ovog albuma potpisuju ugovor sa Factory Records,bez Hollingsa i Sherwooda (otišao u Simply Red).Novi članovi su postali Basil Clarke (vocal),Tom Barnish (trombone) i Phil Kirby (drums).Ova postava je realizovala album 'Feverhouse',koji je soundtrack za njihov istoimeni film i EP 'Trouble Hand'.

   Kao trio,Walmsley,Massey i Barnish,snimaju još jedan EP za Factory i tri 12",pre raspada 1989.

   Massey je kasnije oformio 808 State a kasnije i Massonix.Walmsley je nastavio da snima filmove i video klipove (čak i za 808 State).

    Poslednji album Biting Tongues,'Recharge-Part 1',snimljen 1989,zbog propasti kompanije Cut Deep,izdat je tek 2003 (LTM).

     Band se povremeno okupljao (2003,2009) radi nastupa u živo.

Don't Heal  (Situation 2,1981)

Libreville  (Paragon,1984)

...in coms

Drinking Electricity

 

     Drinking Electricity su post-punk/synthpop trio iz Edinburgha i činili su ga Anne-Marie Heighway (vocal),David Rome (guitar,vocal) i Paul Edgley (bass).Bob Last,osnivač Fast Product,im je pružio šansu na svojoj novoj etiketi Pop Aural.Prva dva singla su bile obrade ('Shaking All Over','Shake Some Action').Treći SP,'Cruising Missiles' je i poslednji za Pop Aural.Heighway i Rome su osnovali sopstvenu izdavačku kompaniju,Survival.Debi album,'Overload' su izdali 1982 i okarakterisan je od strane kritičara kao jednostavan synth-rock sa snažnim elektronskim ritmom i povučenom,'pozadinskom' instrumentalizacijom.

     Band je izdao još dva singla pre raspada,ali je Survival Records opstala i važi za jednu od prvih 'minimal wave' izdavačkih kuća u osamdesetim.

Overload + Singles  (Medical Records LLC,2012)

links in...

BUY, BEG OR STEAL : Searching For The Young Soul Rebels (EMI,1980)

 

     Nastao četiri godine nakon prvog punk leta,'Searching For The Young Soul Rebels',Birminghamskog osmočlanog sastava Dexy's Midnight Runners,je verovatno najiskrenije zabeležio duh punk pokreta u Britaniji.Bend je predvodio Kevin Rowland (ex-The Killjoys),koji je regrutovao tim iskusnih muzičara,želeći da poveže bes new wavea sa soul emocijom.

     Album započinje gašenjem radija na kome se čuju neke rock,punk i 2 Tone numere,i Rowlandowim pozivom bandu da se spremi za 'Burn It Down',u kojoj Kevin iskazuje snažan osećaj za Irski nacionalizam i zahteva da,ako ne shvaćen,onda bar bude saslušan sa poštovanjem.

     Na albumu je i UK No.1 singl 'Geno' a tu su i moćna 'I'm Just Looking' i 'Keep It',kojoj završni duet Rowlanda i Al Archera daje fascinantan intenzitet.Završna numera,'There,There My Dear',je prava dobrodošlica i poziv svima da se uklkuče u 'novu soul viziju'.

     Iskrenost i čvrst stav nisu bili baš popularni početkom osamdesetih.'Searching For The Young Soul Rebels' bukvalno otelotvoruje ove dve stvari.I četrdeset godina kasnije,album nije izgubio na snazi.Iako je Rowland imao i veće uspehe ('Too Rye Ay'),'Searching For The Young Soul Rebels' - žestok,goropadain i strastven - ostaje jedan od najboljih albuma svih vremena.

Burn It Down

Tell Me When My Light Turns Green

The Teams That Meet In Caffs

I'm Just Looking

Geno

Seven Days Is Too Long (Chuck Wood)

I Couldn't Help If I Try

Thankfully Not Living In Yorkshire It Doesn't Apply

Keep It

Love Part One

There,There My Dear

Kevin Rowland - vocals

Kevin 'Al' Archer - guitar,vocals

'Big' Jim Paterson - trombone

Pete Williams - bass,vocals

Geoffrey 'Jeff' Blythe - saxophone

Steve Spooner - saxophone

Pete Saunders - organ

Andy Growcott - drums

Andy Leek - organ ('Geno')

ANYTIME, ANYPLACE, ANYWHERE : Blank Generation

 

I was saying 'let me out of here' before

I was even born,it's such a gamble when you get a face

It's fascinating to observe what the mirror does,but

When i dine it's for the wall that i set a place

I belong to the Blank Generation,and

I can take it or leave it each time

I belong to the...generation,but

I can take it or leave it each time

Triangles were falling out the window as the doctor cursed

He was a cartoon,long forsaken by the public eye

The nurse adjusted her garters as i breathed my first

The doctor grabbed my throat and yelled 'God's consolation prize!'

I belong to the Blank Generation,but

I can take it or leave it each time...

To hold the TV to my lips,the air so packed with cash

Then carry it up flights of stairs and drop it in the vacant lot

To lose my train of thought and fall into your arms' tracks

And watch beneath the eyelids every passing dot

I belong to the Blank Generation...

   'Blang Generation' je jedna od prvih i najbitnijih punk himni!Pozitivno natopljena sarkazmom,pesma je i 'glas' bilo koje generacije.Hell sleže ramenima i kaže:''i can take it or leave it''.

BUY, BEG OR STEAL : Plastic Letters (Chrysalis,1978)

 

     ''Mi smo rock'n'roll grupa a ne punk bend'',izjavio je jednom prilikom Jimmy Destri,klavijaturista Blondie.I baš ova izjava ilustruje gde je mesto Blondie u odnosu na druge novo-talasne grupe.Svoj zvuk Blondie zasnivaju na inteligentnoj mešavini zvuka ženskih vokalnih grupa iz šezdesetih,'high school' popa i glam rocka iz sedamdesetih.

Uticaj prošlih vremena mnogo je izraženiji na debi albumu,uradjenom u jasnom pop maniru,dok je muzičko težište na 'Plastic Letters' pomereno ka čvršćem,težem zvuku.Tekstovi su na debiju tinejdžersko-nostalgični,dok su na 'Plastic Letters' zastupljene lične i intimne ispovesti Debbie Harry.Blondie se kreću ka jednom novom vidjenju pop muzike - koje u suštini,nosi nezaobilaznu romantiku,iskazanu na manje ili više provokativan način - nego li ka rock izrazu.

Kompozitorski rad je pravilno rasporedjen izmedju članova benda što,bez sumnje,doprinosi neophodnoj svežini ideja i podstiče zanimljivu raznovrsnost albuma.

Debbie blista sa svojim vokalom,mada se može reći da više 'glumi' tekstove,nego što ih peva.

Pametan,zabavan album koji je predstavljao komercijalni proboj za band (pre svega mudrim izborom singlova) i učvrstio njihovu reputaciju odličnog rock'n'roll benda.Slušajući 'Plastic Letters' potpuno je jasno zašto su Blondie (dobro de,samo Debbie) postali rock ikone.

Fan Mail

Denis (Randy & The Rainbows)

Bermuda Triangle Blues (Flight 45)

Youth Nabbed As Sniper

Contact In Red Square

(I'm Always Touched By Your) Presence,Dear

I'm On E

I Didn't Have The Nerve To Say No

Love At The Pier

No Imagination

Kidnapper

Detroit 442

Cautious Lip

Deborah Harry - vocals

Chris Stein - guitar,bass,vibraphone

James Destri - keyboards,synthesizers,vocals

Clem Burke - drums,vocals

+

Frank Infante - bass,guitar

Dale Powers - background vocals ('Kidnapper')

Tara Cross

 

     U trinaestoj godini je počela da svira gitaru,da bi kasnije počela da eksperimentiše sa Electro-Harmonix mini synthesizerom i primitivnom drum boxom.U New Yorku je studirala muziku i psihologiju,i pored protivljenja porodice posvetila se izvodjenju svoje nekonvencionalne,eksperimentalne muzike.Tara je producent,kompozitor i izvodjač sopstvenih radova.Usput,da bi se bavila muzikom,radila je povremeno kao bibliotekar,prodavac,daktilograf i kozmetolog.

     Kao muzičar,Tara se prema svojim zvučnim strukturama odnosi poput slikara koji eksperimentiše sa bojama.Neki od njenih ranih radova pojavili su se na različitim kompilacijama izdatim u Japanu,Španiji i Francuskoj.Ne voli baš mnogo live nastupe,mada ih smatra neophodnim,jer bez pratećeg benda i ekipe sve mora da radi sama,što je za nju velika gnjavaža.

     U svom domu je napravila skromno opremnjeni tonski studio.Iako smatra da poseduje 'jadnu' opremu,veruje da je kreativnost može da nadomesti sve tehničke nedostatke.

Limelight  (Vita Nova,1985)

Tempus Fugit  (Permis De Construire,1988)

links in...

Hector Zazou

 

     Rodjen u Alžiru,Francuski kompozitor i producent Hector Zazou (aka Pierre Job) je na svakom svom projektu donosio nešto novo;otkačeni rock,neo-klasiku,world music,gudačke kvartete,vokale,sintesajzere...Upotrebljavao je najneverovatnije kombinacije žanrova na svojim albumima (a ima ih podosta) koji su mu doneli internacionalni 'kult' status.

     Poštovan od strane kolega,Hector Zazou je saradjivao sa izuzetnim pevačima i muzičarima kao što su Jon Hassell,Ryuichi Sakamoto,Manu Dibango,John Cale,Harold Budd,Lisa Gerrard,Suzanne Vega,Bjork,Peter Gabriel,Brian Eno,Peter Buck,Jane Birkin,Laurie Anderson,Lisa Germano,Asia Argento i mnogi,mnogi drugi.

     Kao producent je takodje realizovao neke neobične projekte kao što su radovi sa Tibetanskim pevačem Yung Chen Lhamo i Uzbekistanskim pevačicom Sevara Nazarkhan.

     Zazou je preminuo 2008,ali se njegova muzika i dalje posthumno objavljuje i sudeći po ludačkim cenama za neke njegove projekte na Disckogosu,još uvek ima slušalaca koji se upuštaju u misterije njegovog opusa.

Geologies  (Crammed,1984)

Geographies/13 Proverbes Africains  (Crammed,1989)

Sahara Blue  (Crammed,1992)

Songs From The Cold Seas  (Columbia,1994)

Glyph  (Crammed,1995)

Made On Earth  (Crammed,1997)

Lights In The Dark  (WMG,1998)

12/Las Vegas Is Cursed  (Crammed,2000)

Strong Currents  (Materiali Sonori,2003)

L'Absence  (Taktic,2004)

Corps Electriques  (Signature,2008)

The Arch  (Elen Music,2011)

...in coms

BUY,BEG OR STEAL : Easter (Arista,1978)

 

     'Easter' je album daleko bogatijih aranžmana i kompaktnijeg zvuka nego što je to slučaj na prethodna dva izdanja Patti Smith.Za ovu promenu je svakako najzaslužniji producent,Jimmy Iovine,koji je rečitativ Smithove sveo na najmanju moguću meru a muzici dodao heavy elemente.Muzičari nisu inferiorni u odnosu na tekst,a novi klavijaturista,Bruce Brody,savršeno pristaje uz literarne ideje Patti Smith,koja je i sama uvidela neophodnost podizanja nivoa muzike,sa kulisnog na sadejstvujući,uzimajući u obzir da dobar deo materijala zahteva snažnu i izražajnu muziku.

     Predivna 'Because The Night' je uključena na album i autorsko je delo Smithove i Bruce Springsteena.To je i jedina numera koja se može svrstati u rock poeziju u klasičnom smislu.Ostali tekstovi su pisani stilom za kojeg je teško naći odgovarajuće ime.Inspirisanost religijskim temama ne znači da je Patti Smith 'religiozna punk princeza'.Pre svega njeno tretiranje religijskih tema se može nazvati paganskim,a povezivanje hrišćanskih simbola sa svakodnevicom je u potpunoj suprotnosti sa verskim načelima.

     'Easter' nije album mračne atmosfere i teškog poetskog intelektualizma.Njegove tekstualne vrednosti naglašene su u pravom rock'n'roll maniru,što je i osnovni kvalitet albuma.na momente se čini da je Smithova pravila muzičke (komercijalne) ustupke,ali se mora imati na umu da su tekstovi prosto zahtevali takvo muzičko oblikovanje,kakvo su i dobili.

'Till Victory

Space Monkey

Because The Night  (Smith/Springsteen)

Ghost Dance

Babelogue

Rock'n'Roll Nigger

Privilege (Set Me Free)

We Three

25th Floor

High On Rebellion

Easter

Patti Smith - vocal,guitar

Lenny Kaye - guitar,bass,vocal

Jay Dee Daugherty - drums,percussion

Ivan Kral - bass,vocal,guitar

Bruce Brody - keyboards

+

Richard Sohl - keyboards ('Space Monkey')

Allen Lanier - keyboards ('Space Monkey)

John Paul Fetta - bass ('Privilege',''Till Victory')

Andi Ostrowe - percussion ('Ghost Dance')

Jim Maxwell - bagpipes ('Easter')

Triffids

 

     David McComb je jedva izašao iz tinejdžerskog doba kada je osnovao Triffids,jednu od najvoljenijih Australijskih post-punk grupa.Izmedju 1978 i 1981,McCombs je komponovao preko 100 pesama,koje su Triffids snimili i samostalno izdali na kasaetama.1981 objavljuju svoj prvi singl,'Stand Up',na etiketi Shake Some Action.

     1982,Resonant Records im izdaje EP 'Reverie',nakon čega Triffids započinju dugo putovanje od Pertha do Sydneya i Melbournea (i natrag) neumorno nastupajući.Posle singla i EPa za Mushroom,mlada nezavisna firma Hot Records realizuje debi album Triffidsa,'Treeless Plain',1983.1985,iz čistog hira,band se seli u London,gde momentalno privlače pažnju (naslovna strana NME),ali ne uspevaju da ostvare ugovor sa velikim izdavačem.

     Ne očajavajući previše,band sam finansira snimanje slojevitog i sofisticiranog albuma 'Born Sandy Devotional',koga,na kraju,u Britaniji objavljuje Rough Trade,1985.Album je proglašen klasikom i plasirao se u Top 30.

     Ovaj uspeh je ubedio Island Records da se isplati saradjivati sa Triffids,ali mi se čini da je ovaj povoljan,siguran ugovor došao malo prekasno jer su članovi banda pokazivali umor,s' obzirom da su isuviše dugo vremena proveli na putu.

     Još tri dobra albuma snimljena su za Island,pre konačnog raspada grupe.Većina članova se povukla iz sveta muzike,osim David McComba,koji je nastavio solo i Martyn P.Caseya,koji se prikliučio Caveovim Bad Seeds.

     McComb je nastavio da živi (i pije) žestoko,kao i likovi iz njegovih pesama.Preminuo je u Melbourneu 1999.

Treeless Plain  (Hot,1983)

Born Sandy Devotional  (Hot,1986)

In The Pines  (Hot/Island,1986)

Calenture  (Hot/Island,1987)

The Black Swan  (Hot/Island,1989)

     links in...

     

     

Barracudas

 

     Krajem sedamdesetih,Barracudas su bili neka vrsta izuzetka na Britanskoj muzičkoj sceni kojom je preovladjivao mračni post-punk zvuk.Kanadjanin Jeremy Gluck (vocal) i gitarista Robin Wills (Bostonac,ex-Unwanted),plus promenjiva ritam sekcija,koristili su punk kao odskočnu dasku za svoje 'fun in the sun' new wave/surf/pop pesme.

     'Drop Out With The Barracudas' je bio prilično nostalgično-zvučeći debi,zabavan,za one koji vole takve stvari,zamoran,za one koji ih ne vole.Album je prezentovao dovoljno neurotičan zvuk da bi se uklopio u tadašnja muzička zbivanja (saslušajte 'We're Living In Violent Times' i 'Codeine').Većinu albuma čine duhovite,punkične numere koje prizivaju zvuk starih Byrds,Beach Boys i Dick Dale ploča.

     Posle očajne prodaje albuma,Gluck i Wills ostaju bez ritam sekcije (bubnjar Nicky Turner odlazi u Lords Of The New Church).i bez podrške EMI.Nova postava za Flicknife snima dva pristojna-više garage punk,manje new wave-singla.

     1983 dolaskom Chris Wilsona (ex-Flamin' Groovies) postaju kvintet i okreću se autentičnijem garage/psych/pop zvuku na albumima 'Mean Time' i 'Endeavour To Persevere',izdatim za malenog Francuskog izdavača Closer.

     Posle albuma 'Endeavour To Persevere',grupa se raspada.Wills i Gluck su reformirali Barracudas krajem osamdesetih,snimili album 'Wait For Everything' i ponovo se raspali.Od tada se povremeno okupljaju i nastupaju zajedno.

The Complete EMI Recordings  (Dojo,1993)

...in coms

Deniz Tek

 

     Deniz Tek je rodjen u Ann Arboru,Michigan,univerzitetskom gradu u blizini Detroita.1972,seli se u Australiju radi studija medicine.Par godina kasnije,sa istomišljenikom Rob Youngerom,osniva Radio Birdman,jednu od najuticajnijih Australijskih rock grupa svih vremena.

     Radio Birdman su se raspali krajem sedamdesetih i Deniz je nastavio da se bavi muzikom u raznim Sydneyskim bandovima kao što su Visitors i Angie Pepper Band.Sa Rob Youngerom i članovima MC5 i Stooges,Dennis Thompsonom i Ron Ashetonom,kratko je saradjivao pod imenom New Race.

     Početkom osamdesetih,vraća se u USA,gde nastavlja da piše muziku u relativnoj izolaciji.U ovom periodu,njegova muzika je bila pod velikim uticajem starih blues majstora ali i novih eksperimenata James Blood Ulmera i Sonny Sharrocka.

     1992 izdaje svoj prvi solo album,'Take It To The Vertical'.Kritike su bile sjajne ali je prodaja bila očajna.To nije obeshrabrilo Teka,pa je nastavio da snima i svira (kao solista i kao član različitih projekata) do današnjih dana.Poslednji album,'Mean Old Twister',objavio je 2016.

Citadel Years  (Citadel,2011)

links in...

ANYTIME, ANYPLACE, ANYWHERE : (I'm) Stranded

 

Like a snake calling on the phone
I've got no time to be alone
There is someone coming at me all the time
Yeah babe I think I'll lose my mind

'Cause I'm stranded on my own
Stranded far from home, all right

I'm riding on a midnight train
And everybody looks just the same
A subway light it's dirty reflection
I'm lost babe I got no direction

And I'm stranded on my own
Stranded far from home, all right

Stranded - Yeah I'm on my own
Stranded - I'm so far from home
Stranded - You gotta leave me alone
'Cause I'm stranded on my own, stranded far from home.

Look at me looking at you
There ain't a thing that I can do
You are lost, your mind is stuck in a whirl
Yeah honey such a stupid girl

Livin' in a world insane
They cut out some heart and some brain
Been filling it up with dirt
Yeah baby dunno how it hurts

To be stranded on your own
Stranded far from home, all right

Stranded - I'm so far from home
Stranded - Yeah I'm on my own
Stranded - You got to leave me alone
'Cause I'm stranded on my own
Stranded

Ako se posmatra celokupna punk istorija,Saints su pravi autsajderi.Ovaj Australijski band je snimio jedan od prvih punk singlova koji je postigao toliki uspeh da su se preselili u Britaniju i snimili album.'(I'm) Stranded' je punk u svom najboljem izdanju!!!

BUY, BEG OR STEAL : Pure Mania (Epic,1977)

 

     Vibrators su neobičan band.To se ne odnosi na muziku,koja je prilično 'pravoveran' punk,več u činjenici da se radi o grupi 'starijih momaka (bubnjar Eddie je rodjen 1951, a Knox čak 1946) sa dugogodišnjim rock stažom i neskrivenim zanatskim perfekcionizmom u žanru gde se akcenat stavlja na nekontrolisanu žestinu i emocionalni intenzitet.

     Vibrators su prva 'drugorazredna' punk grupa sa kojom sam se susreo i u poredjenju sa Clash,Pistols ili Stranglers,nemaju šta da traže.Njihove pesme nikome neće promeniti pogled na život,niti će pomeriti granice u rock muzici.,ali,dodjavola,'Pure Mania' je tako zabavan album!

      Skoro svaka numera je odlična,mada pomalo predvidljiva jer se band uporno drži iste formule (sex/ljubavne veze,ali sa takvim imenom šta drugo i da očekujete).I to funkcioniše!Poslušajte 'raspekmeženu 'Baby Baby' (''just wanna use up a little of your time''),'Into The Future','Wrecked On You','No Heart'...

     Važne su i numere 'Stiff Little Fingers' i 'Keep It Clean',koje odstupaju od lirskog kalupa jer prva govori o 'usponu sa dna' a druga o  zavisnosti.

     'Pure Mania' možda nije čisti punk,ali je čisti rock'n'roll,i u tome nema ništa loše.

Into The Future

Yeah Yeah Yeah

Sweet Sweet Heart

Keep It Clean

Baby Baby

No Heart

She's Bringing You Down

Petrol

London Girls

You Broke My Heart

Whips & Furs

Stiff Little Fingers

Wrecked On You

I Need A Slave

Bad Time

Knox - guitar,keyboards,vocal

John Ellis - guitar,vocals

Pat Collier - bass,vocals

John 'Eddie' Edwards - drums